BAZEN

Bazen atıklarda doğan güneş olurum, bazen bir ömre bedel ruh

Bazen ayak sesi bile duyulmadan gezinirim her evde, bir hayalet misali

Bazense küçüklerin büyüklüğünü görürüm, nadir olsa da

Bazen gökyüzü olurum, özgürlüğün tadına doyulamasa da

Yeryüzü olmadığımı düşünürüm hep, yeryüzündeki bu kirliğinin olmadığını bazen

Suyun akış hızındaki o duyguyu düşünürüm bazen

Bazense o duygu olurum durgun bir göl misali,

Bazen yaprağın suçunu ararım, bazense yağmurun aşkını.

Bazen hayatın kurgusu insanı esiri eder, bazense sadece sevgisi eder.

Sevgi büyüdükçe güçlenir bazen,

Bazense aynı kalır bir şelaleden sonra suyun durulması gibi,

Bazen rüya görürüm, olmadığım bir yerde uyanırmışçasına, bir el gelir rüyamda

Sonra bir sevda,

Ele bakarım bazen, bazense eli tutarım hiç bırakmayacakmışsına

Uyandığımda ise “ah” derim, kimse anlayamayacakmış gibi

Bazen biz oluruz, hep biz 

Bazen yalnız kalırız, bazense sen bulutlar ve ben kalırız.

Yok yok biz hep yalnızız

Sen olsan da olmasan da yalnızız.

                                                                     Adnan KÖROĞLU