Hayatımızdaki her gün bir ömürdür aslında. Bir gün içerisinde hayat başlar ve bir gün içerisinde hayat biter. Bu hipoteze göre ne kadar çok boş vaktimiz vardır değil mi? Oysa hiç boş vaktimiz yok diye o kadar çok söyleniriz ki. Diğer günün boş olduğunu düşünmeyiz bile.
Her şeyin bir zamanı var deriz ya işte o zaman gelene kadar olan boş vaktin geçmesini isteriz hep. Peki boş vakit nedir? Nasıl değerlendirilir? İşte bu sorunun cevabı bir ömürdür; yani bir gün, bir saat, bir an....Cevabı bulduğunuz andan sonraki süre de boş vakit olmaz mı? Ne kadar çok vaktimizin olduğu şimdi daha da netleşiyor. İşte bu vakitleri değerlendirmek için yapılması gereken lerin en önemlisi bence dolu vakitleri zamana yaymaktır. Ama o zaman yavaş yavaş ilerlersin hayatta tabi sağlam adımlarla.
İki şey vardır, insanların çoğu onun değerini bilmezler: Sıhhat ve boş vakit... Sağlığımız ve zamanımız olmazsa ne yapabiliriz ki. Hep bir kereden bir şey olmaz deriz ama sonra hasta oluruz. Zamana hiç önem vermeyiz hep sonar yaparım deriz ama işlerin tahsis edilen zamanda bitmesi şarttır.
Kendimize uygun zamanın ne olduğunu bulana kadar hep boşuz. Bu zaman acaba bir an mı? Bir gün mü? Yoksa bir ömür mü? Bu sonuçla ömrünü boş geçirdi cümlesi de çok doğru oluyor galiba...
Boş vaktimiz çoktur ve onu değerlendirecek vakitlerimiz de çoktur. Belki de vaktimizi doğru kullanmıyoruz. Belki de kullanmamak işimize geliyordur ama unutmayalım ki insan ömrü sınırlıdır, zamanda öyle....
Adnan KÖROĞLU
"Zaman en değerli hazinedir." der atalar sözü... Benim de en kızdığım öğrencilerin "boş ders" demesidir. dersin adı vardır. öğrenciler de vardır. Eksik olan orada öğretmendir. Bir bakıma öğretmeni değerli kılıyor bu söz, öğretmen asl oluyor derste bu durumda, ama o boş denilen zaman da ne verimli anlar yaratılabilir. Sohbet örneğin; zaman içinde paylaşılan en güzel en değerli şey doet sohbetleridir...Keşke zamanı birlikte eritecek güzel dostluklarımız olsa!
YanıtlaSilGünay