Yalnızlığımı hissettiğim o gün
Hani o ilk sözcüğü söyleyemediğim gün
Söyleseydim böyle mi olacaktı?
Herkes benim seni sevdiğimi duyacaktı
Oysa ki şimdi söyleyebiliyorum
Seni seviyorum, güzel kız
Seni seviyorum, güzel kız
Güneş yerindeydi, ay yerinde
Ben yerimde değildim, güzel kız
Uçuyordum havalarda
Fakat, bulutlar
Bulutlar yerinde değildi
Bulutlar, benim seni sevdiğimi öğrenmiş,
Kim bu güzel kız diye bakmaya gitmişlerdi
Sen yerinde değildin, güzel kız
Yerinde değildin
Ölmüştün.
Bulutlara sordum:
"Sevdiğim nerde?"
Bulutlar sustu, güneş sustu, ay sustu.
Bir tek, bir tek ben konuştum güzel kız:
Seni seviyorum, güzel kız
Seni seviyorum, güzel kız
Şimdi hiçbiri yerinde yok
Sen, bulutlar ve ben
Adnan KÖROĞLU
“Seni diğerlerinden farksız yapmaya bütün gücüyle gece gündüz çalışan bir dünyada kendin olarak kalabilmek, dünyanın en zor savaşını vermek demektir. Bu savaş bir başladı mı, artık hiç bitmez!.." ee cumming
altmışlardan gülümseyen bir şarkı gibi... =)
YanıtlaSilBilirsin ki bulutlar yok olmazlar arkadaşım, suyun devinimini hatırla!
YanıtlaSilSen yaşadığın sürece sevgin de senle yaşayacaktır. Bulutlara baktığında "güzel kız" ın oradan sana gülümseyişini göreceksin...
Çok sevdim bu şiirini, çok.
GÜNAY